Fluent Fiction - Afrikaans: Saying Farewell: A Sibling Journey atop Tafelberg
Find the full episode transcript, vocabulary words, and more:
fluentfiction.com/af/episode/2025-04-21-22-34-02-af
Story Transcript:
Af: Die vroeë mis het stadig oor Tafelberg gerol, en die koel herfslug het Anika se longe gevul terwyl sy en Pieter die kronkelende pad na bo volg.
En: The early mist slowly rolled over Tafelberg, and the cool autumn air filled Anika's lungs as she and Pieter followed the winding path upward.
Af: Cape Town lê wyd uitgestrek onder hulle, skemer in die vroeë oggendlig.
En: Cape Town lay sprawling below them, shadowy in the early morning light.
Af: Dit was die plek waar hul pa dikwels gegrap het die wêreld aan sy voete lê.
En: It was the place their father often joked the world lay at his feet.
Af: Vandag dra Anika 'n klein houtkissie in haar hande, swaar in haar hart.
En: Today, Anika carried a small wooden box in her hands, heavy in her heart.
Af: Pieter loop 'n entjie agter haar, sy kop gebuig.
En: Pieter walked a short distance behind her, his head bowed.
Af: Hy het altyd die meer avontuurlustige van die twee gesigte, maar sedert hul pa se dood was daar 'n donker wolk oor hom.
En: He had always been the more adventurous of the two, but since their father's death, a dark cloud hung over him.
Af: Hulle pa se laaste wense was duidelik: hy wou hê sy as moes van Tafelberg af gestrooi word.
En: Their father's last wishes were clear: he wanted his ashes scattered from Tafelberg.
Af: Maar die werklikheid van die oomblik was meer kompleks.
En: But the reality of the moment was more complex.
Af: “Is jy seker dat ons dit nou moet doen?
En: "Are you sure we should do it now?"
Af: ” vra Pieter skaars hoorbaar, sy stem swaar van emosie.
En: Pieter asked, barely audible, his voice heavy with emotion.
Af: “Ja, Pieter,” antwoord Anika ferm, maar haar oë was sag.
En: "Yes, Pieter," Anika replied firmly, but her eyes were gentle.
Af: “Dit is wat hy wou hê.
En: "This is what he wanted.
Af: Ons moet sy laaste wense eerbiedig.
En: We must honor his last wishes."
Af: ”Die pad na die top was nie maklik nie, en elke tree het herinneringe skuil gehou.
En: The path to the top was not easy, and every step held memories.
Af: Buite die gesig van die stad, alleen in hul gedagtes, het die herinnering aan 'n gelukkige gesin vlugtig voor hulle oë verskyn.
En: Out of sight of the city, alone in their thoughts, the memory of a happy family appeared fleetingly before their eyes.
Af: Toe hulle uiteindelik die kruin van die berg bereik, het die uitsig oor die oseaan en die stad hulle met 'n gevoel van verlange gevul.
En: When they finally reached the summit of the mountain, the view of the ocean and the city filled them with a sense of longing.
Af: Die kleurvolle herfsblare het rondom hulle gesidder, ‘n rustige getuienis van die natuur se cycles.
En: The colorful autumn leaves shivered around them, a peaceful testament to nature's cycles.
Af: Pieter sak neer op 'n rots en kyk uitdagend na die see.
En: Pieter sank down on a rock and looked defiantly at the sea.
Af: “Ek is nie reg nie, Anika.
En: "I'm not ready, Anika.
Af: Hy’s weg.
En: He's gone.
Af: Ek is nie gereed om te sê totsiens nie.
En: I'm not ready to say goodbye."
Af: ”Anika plaas die kissie sag neer en sit langs hom.
En: Anika gently placed the box down and sat beside him.
Af: “Ek weet, Pieter.
En: "I know, Pieter.
Af: Ek mis hom ook.
En: I miss him too.